Παράλληλη ανάγνωση

     Φέτος, ασχοληθήκαμε  με το βιβλίο «Το Νησί» της Victoria Hislop και παράλληλα με την τηλεοπτική διασκευή του. Στόχος μας, να ανιχνεύσουμε ομοιότητες και διαφορές στη προσέγγιση λογοτεχνίας και κινηματογράφου.

?λη τη χρονιά η ομάδα των μαθητών που ασχολήθηκε με αυτό το θέμα προσπάθησε να αγγίξει εκτός των άλλων και εκείνο της κοινωνικής απόρριψης και της περιθωριοποίησης των λεπρών και όχι μόνο.

Γι' αυτό προσπαθήσαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι ρόλων, το οποίο δυστυχώς, για διάφορους λόγους δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε.

Σε αυτό, κάθε μαθητής υποδύεται μία προσωπικότητα την οποία έχει δημιουργήσει. Αυτές οι προσωπικότητες, στην δική μας περίπτωση, κινούνται μέσα σ' ένα πλασματικό κόσμο, σ΄ ένα φανταστικό νησί, όπου βιώνουν τις καταστάσεις που τους υπαγορεύει ο αφηγητής του παιχνιδιού. Κατ' αυτό τον τρόπο αναγκάζονται να ζήσουν τις κοινωνικές, και όχι μόνο, διακρίσεις τις οποίες «στήνει» ο αφηγητής. Τέλος, τα παιδιά της ομάδας κατασκεύασαν μια τρισδιάστατη μακέτα αυτού του νησιού.

Στην  τελική μας συνάντηση καλεσμένος μας ήταν ο πολυγραφότατος και εξαίρετος συγγραφέας Γιώργος Πρατσίνης του οποίου το βιβλίο « Ο γιατρός της Σπιναλόνγκας» βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, πρόσωπα και τεκμήρια  ήρθε  να προσθέσει την ματιά του αυτόπτη μάρτυρα σε ότι είχαμε μέχρι τότε γνωρίσει.  Η συνάντησή μας αυτή, έφερε κάτι το διαφορετικό στη μέχρι σήμερα πορεία αυτού του χώρου.

      Πρώτα απ' όλα ο αριθμός των παρευρεθέντων μαθητών (40)  ήταν πολύ μεγαλύτερος απ' ότι συνήθως και η απήχηση των μαρτυριών του κου Πρατσίνη φαίνεται από τα σχόλιά τους  :

-          Κυρία, τι καλός που ήταν! Σαν παππούς !

-          Μ' άρεσε πάρα πολύ! Είπε πολλά, αλλά θα ήθελε να πει και άλλα , αν είχαμε χρόνο. Όλο κούναγε το χέρι του  και ήταν σαν να ήθελε να πει περισσότερα αλλά δεν μπορούσε.

-          Μου έκανε εντύπωση που ήταν τόσο  μεγάλος και όμως ήρθε να μας μιλήσει!

-          Μ' άρεσε πάρα πολύ αλλά ήταν κουραστικό τόση ώρα συνέχεια.

-          Κυρία, γιατί δεν μας είπε και άλλα για την ζωή των λεπρών;

-          Ήταν πολύ ενδιαφέροντα όσα είπε για τον γιατρό. Θα ήθελα να μάθω και άλλα για αυτόν και τον γερμανό.

-          Ήταν πολύ ωραία, αλλά άρχιζε να λέει κάτι, θυμόταν κάτι άλλο και μετά συνέχιζε. Νομίζω, ήθελε πιο πολύ χρόνο.

Παράλληλα σχετικά με την σύγκριση που τους ζητήθηκε να κάνουν μεταξύ του μυθιστορήματος « Το Νησί » και της τηλεοπτικής σειράς είπαν :

-          Προτιμώ την τηλεοπτική σειρά επειδή είχε περισσότερα πρόσωπα από το μυθιστόρημα και πιο πολύ δράση.

-          Μ' άρεσε το βιβλίο αν και ήταν λίγο μεγάλο.

-          Εμένα μ΄ άρεσε η ταινία αν και ήταν σκοτεινή.

      Από την πλευρά τους οι καθηγητές, 10 τον αριθμό και οι γονείς, σχετικά λιγοστοί, εκτίμησαν πολύ την διαύγειά του και το γεγονός ότι οι γνωστοί και φίλοι  του που παρευρίσκονταν είχαν και αυτοί κάτι να προσθέσουν.  Επίσης συνάδελφοι καθηγητές επεσήμαναν ότι αυτή η ανάμειξη των γενεών ήταν χρήσιμη και πλούσια σε συναισθήματα. Καθώς και ότι μας άνοιξε μια νέα πόρτα για το πώς τα ιστορικά στοιχεία πρέπει να μεταφέρονται στις επόμενες γενεές. Με πολύ σεβασμό, ακόμα και όταν πρόκειται να αναμειχθούν με μυθοπλαστικά στοιχεία.  Τέλος, εντυπωσιαστήκαμε από πολλά πράγματα που μας πρόσφερε ο κος Πρατσίνης, πέρα από τις προσωπικές του εμπειρίες και βιώματα. Από την δοτικότητα, την αγάπη του για τον γενέθλιο τόπο, την ανεξάντλητη μνήμη του, την ζωτικότητα και τέλος τον λόγο του.

Φωτογραφικό υλικό απο την εκδήλωση και τις κατασκευές των παιδιών...